Ne korkunç bir histir özlemek,
Cehennem azabından beter,
Kabir azabından derin,
Sessiz bir çığlık,
Geçmeyecek bir sızı,
Bitmeyecek derin bir iz.
Her gün yanıp yanıp,
Yeniden diriliyorum sensiz,
Gözlerimde biriken yaş,
Anlamsız saatlerin içinde kaybolmuş bir aşk.
Kalbim üşüyor,
Kalbim kırık,
Senin yokluğunda,
Her nefesim ağır,
Her anım karanlık.
Karanlık gecelerde sensizim,
Dilsizim, öksüzüm öylesine kimsesiz,
Kelimeler yetmiyor,
İçimdeki boşluğu anlatmaya,
Hissiz bir yalnızlık,
Sarmış tüm ruhumu.
Dudaklarımda senin adın,
Sesim kısık,
Kalbim kırık,
Yüreğimde senin özlemin,
Çığlıklarım öksüz ve sessiz,
Özleminle titriyor bedenim,
Her bakışın yankılanıyor düşlerimde,
Senin varlığın bir güneş gibiydi,
şimdi yalnızca gölgelerle dostum,
Karanlık dipsiz kuyularda,
Yalnızca anılarla avunuyorum.
Seni özlemek,
Ne derin bir acı,
uçurumun kenarında
ölümü beklemek gibi,
Ne düşebiliyorum,
Ne geri dönebiliyorum,
Ne de ölebiliyorum.
Ellerim sonsuzluğa uzanıyor,
Özlem doluyor avuçlarıma.
Söyle özleminle yandığım ey yar,
Bu ayrılığın cezası ne kadar sürecek?
Sensiz yollar kapanıyor,
Önümde ve ömründe,
Sensiz zaman duruyor,
Ölüyorum en derinden,
Senden geriye kalan acı bir hüzünle,
Bu hikâyeyi tamamlıyorum.
Özleyerek en derinden.
Artık biliyorum,
Kavuşmak bir hayal,
Ve bu hikâye ayrılığın içinde kayboluyor.
Sana yazılan her dize,
Sonsuz bir özlemin içinde hapsoluyor.
Ben seni özlüyorum,
Sen beni öldürüyorsun içinde..